پذیره نویسی سهم
پذیرهنویسی به معنی “نوشتن و امضاکردن در سند” است. در واقع پذیرهنویسی نوعی تعهد به انجام کاری است که در سند مورد نظر تنظیم شده است.
یکی از مهمترین رکنهای تاسیس شرکتهای سهامی عام، پذیرهنویسی است. از نظر قانونی برای تشکیل شرکتهای سهامی عام، در ابتدا باید کلیه سرمایهی مورد نیازشان تضمین شده باشد. این مبلغ توسط سرمایهگذاران و موسسان، با امضاء سند مربوطه تامین میشود. به همین منظور شرکتهای سهامی عام در زمان تاسیس برای تامین منابع مالی خود، اقدام به جذب سرمایهگذار میکنند. به تعهد سرمایهگذاران و موسسان شرکت در خصوص تامین بخشی از سرمایه اولیه مورد نیاز شرکت و امضاء سند توسط آنها پذیرهنویسی میگویند. در این مبحث پذیرهنویسی صحیح را بررسی میکنیم.
طبق ماده ۱۰۷ لایحه قانونی ۱۳۴۷ در شرکتهای سهامی عام، اعضای هیات مدیره باید حداقل ۵ نفر از میان صاحبان سهام انتخاب شوند. قانونگذار حداکثری برای تعداد شرکا تعیین نکرده است.
نکته: طبق اصل هشتاد و يكم قانون اساسي ” تشكيل شركتها و مؤسسات در امور تجارتي و صنعتي و كشاورزي و معادن و خدمات به خارجيان مطلقاً ممنوع است. بر اساس این قانون اشخاص حقیقی و حقوقی غیر ایرانی حق پذیرهنویسی در ایران را ندارند.
نکته: پذیره نویسی سهم عمل تجاری تلقی نمیشود. بنابراین پذیرهنویسان نیازی به حق تجارت ندارند.
پذیرهنویسی مستلزم تهیه طرحی از طرف موسسان است. این طرح پس از امضا توسط موسسان به اداره ثبت شرکت ها تحویل میشود. همچنین در صورت عدم وجود اداره ثبت شرکتها در برخی نقاط، این مدارک به اداره ثبت اسناد و املاک محل تسلیم میشود. (ماده ۶ لایحه قانونی ۱۳۴۷)
– نام شرکت
– موضوع شرکت و نوع فعالیتهایی که شرکت به منظور آن تشکیل میشود.
– مرکز اصلی شرکت و شعب آن، در صورتی که تاسیس شعبه مورد نظر باشد.
– مدت فعالیت شرکت
– هویت کامل، اقامتگاه و شغل موسسین. (در صورتی که تمام یا بعضی از موسسین در امور مربوط به موضوع شرکت یا امور مشابه با آن سوابق یا اطلاعات یا تجاربی داشته باشند.)
– مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک و تعداد و نوع سهام. ( درباره در مورد کم و کیف سرمایه غیر نقدی شرکت، تعیین مقدار و مشخصات و اوصاف و ارزش آن بایداطلاعات دقیق ارائه شود.)
– تعیین چگونگی و موجبات مزایا به تفصیل، در صورتی که موسسین مزایایی برای خود در نظر گرفتهاند.
– برآورد هزینههای لازم تا شروع فعالیتهای شرکت و ذکر هزینههایی که موسسین تا آن زمان جهت مطالعات و تدارک مقدمات تشکیل شرکت پرداخت کردهاند.
– ذکر مشخصات اجازهنامه یا موافقت اصولی مراجع. (در صورتی که انجام موضوع شرکت قانوناَ مستلزم موافقت مراجع خاصی باشد.)
– ذکر حداقل تعداد سهام و تعیین مبلغی که باید هنگام پذیرهنویسی نقدا پرداخت شود.
– ذکر شماره و مشخصات حساب بانکی که مبلغ نقدی سهام مورد تعهد باید به آن حساب واریز شود. همچنین مهلت برای پذیرهنویسی و پرداخت مبلغ نقدی به بانک تعیین شود.
– تصریح به اینکه اظهارنامه موسسین به انضمام طرح اساسنامه برای مراجعه علاقه مندان، به مرجع ثبت شرکتها تسلیم شده است.
– ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه دعوت و اطلاعیه بعدی تا تشکیل مجمع عمومی موسسین منحصراَ در آن منتشر خواهد شد.
– چگونگی تخصیص سهام به پذیرهنویسان. (ماده ۹ لایحه قانونی ۱۳۴۷)
به موجب ماده ۱۰ لایحه قانونی ۱۳۴۷ تنها وظیفه مرجع ثبت شرکت ها در مورد اعلامیه پذیرهنویسی است که مطالعه و تطبیق آن با مندرجات قانونی است. قانونگذار بررسی صحت اطلاعات مزبور را بر عهده هیچ مرجع رسمی نگذاشته است. به عبارت دیگر مرجع ثبت شرکتها تکلیفی در تایید مطایقت این اطلاعات با واقعیت ندارد.
اعلامیه پذیرهنویسی باید توسط موسسین در جراید آگهی شود و نیز در بانکی که تعهد سهام نزد آن صورت می گیرد در معرض دید علاقه مندان قرار داده شود. (ماده ۱۱ لایحه قانونی ۱۳۴۷)
انتشار اعلامیه پذیرهنویسی موکول به اجازه مرجع ثبت شرکت ها است. (ماده ۱۰ لایحه قانونی ۱۳۴۷)
پذیرهنویسان باید ورقه ای به نام “ورقه تعهد سهم” را امضا کنند. در قانون تعهد پذیرهنویسان با این امضای این ورقه تحقق پیدا میکند. طبق ماده ۱۳ لایحه قانونی ۱۳۴۷ ورقه تعهد سهام باید مشتمل بر نکات ذیل باشد:
– نام شرکت
– موضوع فعالیت شرکت
– مرکز اصلی شرکت
– مدت فعالیت شرکت
– سرمایه شرکت
– شماره و تاریخ اجازه انتشار اعلامیه پذیرهنویسی و مرجع صدور آن
– هویت و نشانی کامل پذیرهنویس و تعهد در مورد مبلغ پرداخت نشده سهام مورد نظر و پرداخت آن طبق مقررات اساسنامه شرکت
– تعداد سهام مورد تعهد، مبلغ اسمی آن و همچنین مبلغی که از آن نقدا در زمان پذیرهنویسی باید پرداخت شود.
– نام بانک و شماره حسابی که مبلغ لازم توسط پذیرهنویسان باید به آن حساب واریز شود .
به موجب ماده ۱۴ لایحه قانونی ۱۳۴۷: “ورقه تعهد سهم در دو نسخه تنظیم و با قید تاریخ به امضای پذیرهنویس یا قائم مقام قانونی او رسیده، نسخه اول نزد بانک نگهداری و نسخه دوم با قید رسید وجه و مهر و امضای بانک به پذیرهنویس تسلیم می شود”.
در تبصره این ماده مقرر شده است: “در صورتی که ورقه تعهد سهم را شخصی برای دیگری امضا کند هویت، نشانی کامل و سمت امضا کننده قید و مدرک سمت او اخذ و ضمیمه خواهد شد”.
امضای ورقه تعهد سهم و تسلیم آن از جانب پذیرهنویس به بانک به منزله پایان عمل پذیرهنویسی است. از این زمان پذیرهنویس باید به تعهد خود به موجب ورقه عمل کند. نیازی به قبولی پذیرهنویسی از جانب موسسان نیست. در واقع، پذیرهنویسی به منزله قبول موسسان به پذیرهنویسی است. البته مشروط بر اینکه پذیرهنویسی حتما در مهلت معین در اعلامیه پذیرهنویسی صورت گرفته باشد. ماده ۱۵ لایحه قانونی ۱۳۴۷ مقرر کرده است: “امضای ورقه تعهد سهم به خودی خود مستلزم قبول اساسنامه شرکت و تصمیمات مجامع عمومی صاحبان سهام است”. به عبارت دیگر از نظر قانونگذار امضا و تسلیم ورقه تعهد سهم به منزله پیوستن به شرکت است.
از نظر قانونی برای تشکیل شرکتهای سهامی عام «…تمام سرمایه شرکت صحیحاَ تعهد گردیده و اقلاَ ۳۵ درصد آن پرداخت شده باشد…» (ماده ۱۶ لایحه قانونی ۱۳۴۷) سرمایه شرکت در طرح اساسنامه متشکل از مقدار سرمایهی پذیرهنویسان و موسسان است. البته پذیرهنویسی به طور صوری، معتبر نخواهد بود. موسسان باید تعهد صحیح و کامل سرمایه از طرف پذیرهنویسان و موسسان را احراز کنند. قانونگذار در ماده ۱۶ لایحه قانونی ۱۳۴۷ ضمن بیان این قاعده مقرر کرده است که این احراز باید قبل از تشکیل مجمع عمومی موسس صورت گیرد.
پذیره نویسی سهم شرکتها معمولاً باید برای سرمایهگذاران سودآور باشد. با شرکت در پذیرهنویسی در واقع شما در شرکتی سرمایهگذاری میکنید که هنوز تأسیس نشده است. همچنین مراحل تأسیس، ورود به بازار بورس و معامله سهم آن ممکن است به طول بیانجامد. پس سعی کنید با دید بلندمدت در آن شرکت کنید.
مطالب مرتبط: ثبت شرکت سهامی عام
ویژگی های شرکت سهامی عام
جهت دریافت مشاوره در زمینه رتبه بندی شرکت های پیمانکاری و مشاور با ما تماس بگیرید.
۰۲۱-۸۸۲۳۱۰۰۲
۰۹۱۲۰۵۳۲۳۸۶
©2021 ثبت نارین | سامانه تخصصی ثبت شرکت, ثبت برند و رتبه بندی شرکت ها